Dawne Zawiercie w fotografiach i opowiadaniach

Parafię Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Zawierciu, erygował 7 maja 1957 r. biskup Zdzisław Goliński wydzielając z parafii św. Piotra i Pawła wschodnią część miasta z osiedlami: Nowy Świat, Argentyna, Markowizna, Warty Kromołowskiej i Wierczki. Pierwszym jej administratorem został ks. Stanisław Kazimierz WoĹşny. Funkcje kościoła tej ponad 4 tysiące mieszkańców liczącej wspólnoty pełniła przez kilkanaście lat kaplica cmentarna, do której ks. WoĹşny dobudował niewielką przybudówkę z desek i płyt pilśniowych. Udzielone w 1957 r. pozwolenie na budowę wkrótce zostało cofnięte i trzeba było i trzeba było o nie walczyć kilkanaście lat. 16 maja 1958 r. udało się nabyć pierwszemu rządcy parafii parcelę budowlaną przy ówczesnej ul. Armii Krajowej 48 oraz – takĹźe w tym czasie – dwuizbowy domek poświecił na plac pod kościół oraz plebanię.
W 1968 r. władze wojewódzkie w Katowicach wyraziły zgodę na budowę plebani on normatywie domu jednorodzinnego, a w 1972 r. – po piętnastu latach zabiegów – na kościół. Ale dopiero 16 lutego 1974 r. – a więc po 17 latach upokarzających próśb – Urząd Miasta Zawiercia zezwolił na rozpoczęcie robót. Tego dnia zaczęto kopać fundamenty pod przyszłą świątynię. Ks. Stanisławowi  WoĹşnemu udało się ukończyć budynek wraz z wikariuszami w 1980 r. Tworzenie parafii płacił kolegami, stawaniem przed prokuraturą, stałą inwigilacją, utratą zdrowia.
W 1982 r. do parafii przyszedł nowy proboszcz ks. Zygmunt Sroka. Zaczynał pracę w murach świątyni przykrytych tylko dachem, bez okien, drzwi, sufitu. W związku pojawiającymi się pęknięciami ścian, trzeba było wykonać nowe ławy pod dotychczasowymi na froncie kościoła i odcinku ściany zachodniej oraz ściągać mury prętami stalowymi z zastosowaniem śrób rzymskich, a szczeliny pęknięć wypełnić klejami Ĺźywicznymi. Dotychczasowi wykonawcy okazali się albo niekompetentnymi albo nieuczciwi. Ks. Z. Sroka – mimo trudności – zabezpieczył mury, zbudował podwójny sufit z termiczną izolacją, załoĹźył okna i drzwi, otynkował i wymalował kościół wewnątrz i zewnątrz, załoĹźył oświetlenie i radiofonię, wykonał marmurową ambonę i posadzkę, kanalizację opadową i oświetlenie zewnętrzne, elektryczny napęd dzwonów, dokończył ogrodzenie placu kościelnego, wyposaĹźył kościół w organy, ławy i konfesjonały. Kaplica w dolnej części kościoła otrzymała posadzkę marmurową i ławki.
W następnym etapie został wykonany wystrój prezbiterium: ołtarz ze sceną Ostatniej Wieczerzy (brąz), chrzcielnica ze scenami Chrztu Chrystusa, Chrztu Polski i przejściem przez Morze czerwone (brąz) lichtarze (brąz), tabernakulum z obudową w kształcie krzewu MojĹźesza (miedĹş złocona), figura Chrystusa na krzyĹźu (miedĹş), figury Matki BoĹźej i św. Jana (miedĹş). Autorem tych dzieł jest prof. Wincenty Kućma z Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. 14 maja w Jubileuszowym Roku 2000 r. arcybiskup Stanisław Nowak dokonał uroczystego poświęcenia (konsekracji) kościoła p.w. Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski.