Dawne Zawiercie w fotografiach i opowiadaniach

Wbrew pozorom jest ich całkiem sporo, w subtelny sposób udało się im ujść potężnym szczękom nowoczesności i przetrwać w świecie szkła, Ĺźelaza i betonu. Stojąc spokojnie pośród plątaniny dróg, a takĹźe gdzieś w szczerym polu przypominają o minionym czasie sprzed epoki komputerów i podróĹźy w kosmos. Cicho snują opowieść o pełnych wiary sercach mieszkańcach zawierciańskiej ziemi, którzy sprawili, Ĺźe do tej pory ludzie czynią w podróĹźy znak krzyĹźa.

Mowa tu o kapliczkach i krzyĹźach przydroĹźnych tak często mijanych w drodze do pracy, szkoły lub na randkę i być moĹźe przez swoją powszechność lub nadmierny kult racjonalizmu niedostrzegane przez przechodniów. Te obiekty nie są jednak reliktami minionej epoki, kiedy to za króla Ćwieczka, Zawiercianie przy blasku świecy odśpiewywali wieczorne pacierze. Są one pamiątką jaką na zawsze pozostawili nam nasi przodkowie, dotyczącą nie tylko głębokiej religijności ówczesnych ludzi, ale takĹźe ich historii.

Rzadko bowiem zdarzało się, aby kaplica lub krzyĹź powstały bez jakiejś konkretnej przyczyny. Niemal zawsze wyraĹźały one wdzięczność dla Boga np. za pomyślne plony, szczęśliwe zakończenie klęski Ĺźywiołowej lub wysłuchanie jakiś prywatnych modlitw. Najczęściej ich fundatorami była cała społeczność miasta lub wsi. Zdarza się teĹź, ze spotkamy się z takim krzyĹźem stanowiącym upamiętnienie jakiegoś waĹźnego dla mieszkańców jubileuszu, rocznicy załoĹźenia osady lub np. waĹźnej bitwy.

Dokładną historię wielu z nich dawno zatarła juĹź niepamięć, ale część wiadomości przetrwała. Zapoznajmy się zatem z losami tych krzyĹźy i kapliczek tak waĹźnych dla dziejów całej społeczności.